“Martin was na de oorlog een van de meest grensverleggende ontwerpers van Nederland. Toen ik een winkel had in de Amsterdamse PC Hooftstraat was het voor mij dan ook vanzelfsprekend dat ik hem uitnodigde om daar zijn meubels te laten zien. Dat was in 1971 – we hebben er nog een catalogus van gemaakt, met ons beider werk. Maar we kenden elkaar al veel langer, uit de tijd dat ik zelf nog op de kunstnijverheidsschool zat, de voorloper van de Rietveld academie. Ik ging toen tussen de middag vaak eten bij Annie Apol, de styliste van de Bijenkorf. Daar zat Martin ook regelmatig bij. Geweldige herinneringen heb ik aan die tijd. We hadden alleen maar gesprekken over kunst en vormgeving.

Later ontwierp hij voor ‘t Spectrum en ik voor Gelderland. We hadden ieder onze eigen stijl natuurlijk maar eenvoud was voor ons alle twee het uitgangspunt.

Die gedachte zit ook in dit ontwerp. Grappig genoeg heb ik me niet alleen laten inspireren door de SZ 63 maar ook door het kussen op zijn beroemde slaapbank. Dat vind ik zo’n mooi gegeven: een simpel gebaar waarmee die bank in een keer multifunctioneel wordt. Dat idee heb ik ook in deze stoel verwerkt. Door de zijkanten uit te bouwen krijg je een soort tafeltje dat er aan vast zit. Zo ben je meteen van de bijzettafel af – dat heb ik trouwens altijd al een lelijk woord gevonden. De nieuwe stoel draag ik op aan Martin Visser. Op alle vlakken een waanzinnig creatieve man met ook nog eens een bijzonder goed oog voor kunst – dat zie je wel aan zijn verzameling – maar bovenal een geweldige persoonlijkheid.”

SZ 63 (1960)

De SZ 63 lijkt op het eerste oog hetzelfde als de SZ 64, maar bij de SZ 63 heeft Visser het principe van de standaard zitkuip gebruikt. Hierbij vormen zit en rug één geheel. Door voor meerdere modellen te werken met één zitkuip met ideale verhoudingen en comfort was het mogelijk om verschillende fauteuils te maken met relatief weinig onderdelen en voorraad. Visser paste dit voor het eerst toe in 1958 bij zijn gestoffeerde Spectrum fauteuil Laag Keppel. 

Jan des Bouvrie

Jan des Bouvrie (1942) maakte het moderne, met name witte interieur bereikbaar voor een groot publiek. Hij volgde de Kunstnijverheidsschool in Amsterdam (de latere Gerrit Rietveld Academie) en begon zijn carrière in de meubelwinkel van zijn ouders in Bussum.

In 1969 brak hij door met de Kubusbank voor meubelfabrikant Gelderland die in de collectie van het Centraal Museum en het Stedelijk Museum is opgenomen. Jan des Bouvrie is een gelauwerde productontwerper, interieurarchitect en kunstverzamelaar in één. Het hart van al zijn werk is gebaseerd op symmetrie en zijn wens om dingen tot de eenvoudigste vorm te reduceren.

In 1991 kocht hij Het Arsenaal dat hij met zijn partner Monique des Bouvrie ontwikkelde tot een van Nederlands meest vooraanstaande design studio’s.

Richard Hutten

Carolina Wilcke
& Reinier Bosch

Piet Hein Eek

Kiki van Eijk

Marcel Wanders

Sabine Marcelis